Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΜΕΝΕΛΑΪΣ

Τα 1983 δημιουργείτε αθλητικός σύλλογος με την επωνυμία ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΜΕΝΕΛΑΪΣ Ένα από τμήματα του είναι η ποδοσφαιρική ομάδα η οποία συμμετέχει στο τοπικό πρωτάθλημα. Σκοπός της ομάδος είναι η συμμετοχή των νέων του χωριού στον αθλητισμό .Εχει σαν έδρα το χωριό μας Και διατηρεί γήπεδο ποδοσφαίρου με αρκετή καλή υποδομή. Την περίοδο 2006-2007 μέσα από την Α.Ε δημιουργείτε η ομάδα δρομαίων Σμοκόβου με συμμετοχές σε πανελλαδικούς αγώνες και μάλιστα με αρκετά καλά αποτελέσματα.

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

ΧΑΝΤΣΟΥΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΤΣΙΦΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ


Αυτή την εβδομάδα θα δημοσιεύσουμε σαν φωτογραφία της εβδομάδος.Μια φωτογραφία που μας έστειλε ο συγχωριανός μας απο την Αμερική Κώστας Χαντσούλης Στην φωτογραφία εικονίζεται απο δεξιά (οπως βλεπούμε) ο πατέρας του Δημήτρης Χαντσούλης και στη μέση ο Κατσίφας Γιώργος, χωροφύλακες στην Μακεδονία πριν το 1940 Ευχαριστούμε τον Κώστα Χαντσούλη που τόσο μας βοηθά. Να είσαι πάντα καλά και υγιής φίλε και συγχωριανέ

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

«Στου Καταχλώρου το βουνό πουλί να μη λαλήσει, και αν λαλήσει το πουλί φωλίτσα να χτίσει».


«Στου Καταχλώρου το βουνό πουλί να μη λαλήσει, και αν λαλήσει το πουλί  φωλίτσα να χτίσει».
Έλεγαν παλιά για την κατάρα μιας μάνας πουστρεφόταν προς τον Κατάχλωρο, το βουνό που αποτελεί σημείο αναφοράς για το χωριό μας καιπου αγκάλιασε και έθρεψε γενιές και γενιές στο πέρασμα των χρόνων. Φιλοξένησε στους πρόποδές του οικογενειάρχες ανθρώπους που πάλευαν καθημερινά για ένα κομμάτι ψωμί, άντρωσετις ψυχές τους και πέτρωσε τα κουρασμένα από το πολύωρο περπάτημα πόδια τους σαν το βράχο του.Ας γυρίσουμε λίγο πίσω και ας δούμε τη ζωή εκεί όπως αυτή κυλούσε πριν από δεκαετίες. Επιχειρώντας δε να κάνουμε την απογραφή του πληθυσμού (με πιθανότητες λαθών ή παραλείψεωνίσως), θα δούμε τις τοποθεσίες που επέλεγε κάθε οικογένεια να στήσει το νοικοκυριό της και να πορευτεί στο χρόνο.

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Τα ξεφλουδίσματα στο Σμόκοβο απο την εφημερίδα ,,ΤΟ ΣΜΟΚΟΒΟ”


Τα ξεφλουδίσματα στο Σμόκοβο απο την εφημερίδα ,,ΤΟ ΣΜΟΚΟΒΟ”

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ
Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νέοι Της Πάτρας Τεφτίκη
Τα ξεφλουδίσματα στο Σμόκοβο Αν ανοίξει κανείς το λεξικό και κοιτάξει τη λέξη «ξε- φλουδίσματα» θα δει πώς ερμηνεύεται ως αφαίρεση της φλούδας, αποφλοίωση. Αν ρωτήσει ένα ηλικιωμένο συγχωριανό μας, θα του πει πως τα ξεφλουδίσματα ήταν ένα πανηγύρι, μια ζεστή και όμορφη γιορτή, κάτι σαν ιε- ροτελεστία που αρχίζει και τελειώνει με μεράκι, κέφι και προπαντός με σεβασμό και αξιοπρέπεια στις ανάγκες εκείνης της εποχής. Τα ξεφλουδίσματα λοιπόν έπρεπε να γίνουν το μήνα Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, γιατί τότε ήταν έτοιμα τα καλαμπόκια. Ο κάθε νοικοκύρης συγκέντρωνε τη σοδιά του έξω από την αυλή του ή ακόμη μέσα στο σπίτι του, ανά- λογα με τις καιρικές συνθήκες. Τα καλαμπόκια ρίχνονταν άτακτα το ένα πάνω στο άλλο και έπερναν τη μορφή σωρού και στο σωρό ο κάθε νοικοκύρης τα άφηνε 3-4 μέρες, έτσι ώστε το φύλλο να μαλακώσει και να αφαιρείται πιο γρήγορα. Καλούσε γείτονες, συγγενείς και φίλους, μαζεύονταν ως και 20-25 άτομα και κάθονταν γύρω-γύρω από το σωρό για να αρχίσουν την εργασία. Σε μια μεριά πετούσαν το καλαμπόκι και πίσω τα φύλλα. Απ΄ όλα τα καλαμπόκια

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Νερόμυλος απο την εφημερίδα ,,ΤΟ ΣΜΟΚΟΒΟ'’


Νερόμυλος απο την εφημερίδα ,,ΤΟ ΣΜΟΚΟΒΟ'’

Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νέοι Της Πάτρας Τεφτίκη

ΠΡ�ΤΩΧΡ���� 2006 128.jpg
ΠΡ�ΤΩΧΡ���� 2006 133.jpg
Είπα να ρωτήσω ένα παλιό μυλωνά που έπινε καφέ πρωϊ – πρωϊ στο καφενείο, τον Στέφανο Ζυγούρη 70 χρονών, πρώην μυλωνά στον Παλιόμυλο. Ξεκινώντας την κουβέντα μας προσπάθησε να μου δώσει μια οπτική εικόνα του νερόμυλου, περιγράφοντας τα μέρη από τα οποία αποτελούνταν: Μια φτερωτή, δυο πέτρες στρόγγυλες, ένα κορίκι (δεξαμενή) και μια ξύλινη καρούτα με δόγες δέντρινες και στε- φάνια λαμαρίνας. Άλεθε σιτάρι, καλαμπόκι, κριθάρι, βρώμη και γενικά όλα τα δημητρια- κά. Φτάσαμε στον τρόπο με τον οποίο γινό- ταν η κίνηση και επιτυγχάνονταν ο στόχος δηλαδή ο καρπός να γίνει με τη δύναμη του νερού, αλεύρι. Το νερό λοιπόν είπε ο μπάρμπα Στέφος έπεφτε στην καρούτα και από εκεί στην φτερωτή. Η φτερωτή στηριζόταν πάνω στο σφούγγι. Η κίνηση μετεδίδονταν στην πάνω πέτρα και με το κούνημα άρχιζε ο καρπός λίγο-λίγο να πέφτει μέσα στις πέτρες που γύριζαν και να γίνεται αλεύρι. Κά- τω από τις πέτρες