Ο ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΝΤΣΟΥΛΗΣ ΘΥΜΑΤΑΙ

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΝΤΣΟΥΛΗΣ ΘΥΜΑΤΑΙ

Μια επιστολή που λάβαμε από τον συγχωριανό μας ΚΩΣΤΑ ΧΑΝΤΣΟΥΛΗ που ζει στην Αμερική

Κώστα σε ευχαριστούμε για ότι κανείς, εμείς θα αντιγραφούμε και θα δημοσιεύουμε τις επιστολές σου στα ελληνικά

 Καλημέρα σε όλους τους χωριανούς και φίλους

Πάντοτε διάβαζα να νέα από το site πάντα μαθαίνω τι γίνεται στο χωριό μέσου του www.smokovo.gr  εδώ λυπάμαι πάρα πολύ που δεν κατάφερα και εγώ να έρθω στον Αιγιάννη. Πάνω από όλα όμως λυπάμαι που δεν καταφέραμε να κάνουμε αυτό το πανηγύρι που οι προγονοί μας το κρατούσαν με τέτοιο ζήλο. Θυμάμαι μικρό παιδάκι περιμέναμε πως και πως αυτή την μέρα .Δεν ήταν μόνο ο χώρος που κάναμε τα γλέντια όλοι μαζί αλλά και η χαρά των παιδιών που

ερχόντανε πουλητές από άλλα μέρη και πουλάγανε παιχνιδάκια ζωγραφιές όλων των ειδών και παιχνιδάκια για τα παιδιά. Εβλεπες να χορεύουν όλοι μαζί και τα κλαρίνα δεν σταματούσανε για 48 ώρες συνέχεια. Έβλεπες τον κόσμο να φέρνει την κουβέρτα του και να ξαπλώνει κάτω από τις σκιές των δένδρων καθώς το νεράκι του Αιγιάννη δρόσιζε τους πάντες Οι ψησταριές δεν προλαβαίνανε να ψήνουν, έπρεπε να έχεις μέσον για να πάρεις κοκορέτσι και ψητό. Το ξέρανε όλοι στον νομό Καρδίτσας και ερχόντανε στο Αιγιάννη εκδρομή και γλένταγαν μαζί, γιατί όλα υπήρχα στον Αιγιάννη ήταν το μονό μέρος που βλέπαμε αυτοκίνητα στο χωριό εκτός από την μπιρμπίλο και το λεωφορείο που πέρναγε τα βράδια Γέμιζε ο δρόμος αυτή την μέρα, ήτανε από τις λίγες μέρες που διασκεδάζαμε και μείς όλοι στο χωριό Το καλοκαίρι ήτανε οι μέρες που έβλεπε κανείς όλους τους χωριανούς όπου και αν ήτανε είτε στην Αθήνα είτε στην Θεσσαλονίκη η όποιο μέρος της Ελλάδος θα βρισκότανε στο πανηγύρι στον Αιγιάννη Αν γράψω όλα αυτά που θέλω ξέρω θα βαρεθείτε αλλά αυτή ήτανε μια εντύπωση που έχει μείνει στο μυαλό από τα μικρά μου χρόνια

ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΝΤΣΟΥΛΗΣ