ΣΜΟΚΟΒΙΤΕΣ


 ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ

      Ο ΣΜΟΚΟΒΙΤΗΣ

  Î?Î?ΩÎ?Î?Σ.JPG

Γεννήθηκε στο Σμόκοβο το έτος 1908. Tα μαθηματικά χρόνια τα περνάει ανάμεσα στο χωριό, την Μερκάδα, μετέπειτα στο σχολαρχείο και από κει στους Σοφάδες. Το έτος 1933 προσλήφθηκε στο υπουργείο στρατιωτικών και εκτελούσε γραφική υπηρεσία Το 1937 παντρεύτηκε την Βασιλική Αθανασίου Κοτσιώλη με την οποία απέκτησε δυο παιδιά, τον Κωνσταντίνο πολιτικό μηχανικό και την Μαγδαληνή Ζιώγα –Λουκά παιδίατρο. Υπηρέτησε στα γραφεία των υπουργών στρατιωτικών Γεωργίου Κανδύλη , Αλέξανδρου Παπάγου και Ιωάννου Μεταξά. Το 1941 με απόφαση του υπουργού εθνικής αμύνης υπηρέτησε στο 1ο επιτελικό γραφείο στρατού στην δ/νση δημόσιων σχεσιων. Το 1942 φοίτησε σε νυχτερινό γυμνάσιο και κατόπιν εξετάσεων φοίτησε στην πάντειο ανωτάτη σχολή πολιτικών επιστημών. Το 1946 δημιούργησε την εμπορική επιχείρηση στο όνομα της συζύγου του Το 1955 με την ίδρυση στην Αθήνα του συλλόγου Σμοκοβιτών Η ΜΕΝΕΛΑΪΔΑ πρωτοστάτησε στην συγκέντρωση των ιδρυτικών μελών. Η πρόσφορα του ήτανε σημαντικότατη σε υποθέσεις του χωριού και των Λουτρών όπως ακόμα και του φράγματος. Τα τελευταία χρόνια ζώντας το περισσότερο χρόνο στο χωριό που τόσο αγάπησε ασχολήθηκε με την συγκέντρωση ιστορικών πολιτιστικών και λαογραφικών στοιχείων. Έτσι το 1987 έχουμε την έκδοση του πρώτου τόμου του βιβλίο του με τίτλο ΤΟ ΣΜΟΚΟΒΟ. Το 2001 ολοκληρώνει το έργο του με το δεύτερο τόμο με τίτλο < <ΤΟ ΣΜΟΚΟΒΟ από το χθες στο σήμερα>>. Το 2002 φεύγει από κοντά μας αφήνοντας πίσω ένα μεγάλο έργο για όλους μας. Αυτός ήτανε ο μπαρμπαγιάννης ΖΙΩΓΑΣ σύμβολο   ανθρώπου και ήθους .



ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ


ΠÎ?ΠÎ?Î?Î?ΧÎ?Σ.gif
Γεννήθηκε το 1930 στο Σμόκοβο Καρδίτσας, όπου τέλειωσε το Δημοτικό Σχολείο και αποφοίτησε από το 9ο νυχτερινό Γυμνάσιο Αθηνών. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πήρε διδακτορικό από το ίδιο Πανεπιστήμιο (1961). Μετεκπαιδεύτηκε στις ΗΠΑ (1961-1964) όπου έλαβε ανώτερο δίπλωμα Γεωφυσικού. Διορίσθηκε βοηθός στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Αστεροσκοπείου Αθηνών (1956) και επιμελητής στο ίδιο Ινστιτούτο (1961). Εκλέχτηκε παμψηφεί τακτικός Καθηγητής Γεωφυσικής στο ΑΠΘ (1977), διευθυντής του Τομέα Γεωφυσικής (1983-1966), Πρόεδρος του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ (1982-1987) και διετέλεσε Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Τεχνικής Γεωλογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών (1983-1999). Δίδαξε επί σειρά δεκαετιών 14 μαθήματα Γεωφυσικής, συνέγραψε 9 βιβλία πανεπιστημιακού επιπέδου και καθοδήγησε την εκπόνηση 16 διδακτορικών διατριβών. Συγκρότησε τρεις ερευνητικές ομάδες (1964, 1977, 1980) από σημαντικό αριθμό νέων επιστημόνων που κατέλαβαν υψηλές πανεπιστημιακές θέσεις ή στελέχωσαν ερευνητικούς ή άλλους φορείς. Δημοσίευσε πάνω από 200 πρωτότυπες επιστημονικές εργασίες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων. Στο επιστημονικό του έργο υπάρχουν πάνω από 1000 αναφορές άλλων επιστημόνων σε διεθνείς δημοσιεύσεις. Πρωτοστάτησε στην ίδρυση του πρώτου Ελληνικού δικτύου σεισμογράφων (1965), του πρώτου τηλεμετρικού δικτύου σεισμογράφων (1981) και του δικτύου επιταχυνσιογράφων του Ινστιτούτου Τεχνικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών (1981). Συνέβαλε στον αντισεισμικό σχεδιασμό πολλών μεγάλων τεχνικών έργων, στη διαμόρφωση της αντισεισμικής πολιτικής της χώρας και στην ενημέρωση των Ελλήνων πολιτών πάνω σε θέματα αντισεισμικής προστασίας. Δημοσίευσε σειρά άρθρων πάνω σε γενικότερα θέματα έρευνας και παιδείας, συμμετείχε ενεργά σε συνδικαλιστικά όργανα του κλάδου του και ανέπτυξε ευρύτερη κοινωνική δράση (μέλος διοικητικού συμβουλίου δημοτικής επιχείρησης κ.λ.π.).

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΑΝΤΙΠΑΣ

      

ΑΝΤΙΠΑΣ ἱερομόναχος (1955). Γεννήθηκε στὴν Λουτροπηγή (Σμόκοβο Ἀγράφων) τῆς Καρδίτσας, μὲ ἐκ πατρὸς καταγωγὴ ἀπὸ τὰ Χανιὰ Κρήτης (κατὰ κόσμον Ἐμμανουὴλ Σκανδαλάκης). Ἀπόφοιτος τῆς Ῥιζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς, ὅπου καὶ διδάχθηκε ἀρχικῶς τὴν μουσικὴ ἀπὸ τὸν Δημήτριο Παναγιωτόπουλο-Κοῦρο. Τὶς μουσικές του σπουδὲς συμπλήρωσε μὲ διδασκάλους τὸν Θεόδωρο Χατζηθεοδώρου καὶ τὸν Ἀβραὰμ Εὐθυμιάδη.
Μοναχὸς στὴν Ἱερὰ Μονὴ Προυσοῦ Εὐρυτανίας (1974-1980) καὶ στὴν συνέχεια στὴν Ἱερὰ Μονὴ Δοχειαρίου Ἁγίου Ὄρους (1980-1997). Χειροτονήθηκε Διάκονος, Πρεσβύτερος καὶ χειροθετήθηκε Ἀρχιμανδρίτης ὑπὸ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους καὶ Κατερίνης κ. Ἀγαθονίκου.
Σήμερα ἐγκαταβιώνει* στὸ Ἰβηριτικὸ Ἱερὸν Κελλίον τῆς Ἁγίας Ἄννης στὶς Καρυές.
Μέσα στὸ πνευματικὸ κλίμα καὶ στὴν πολιτισμικὴ παράδοση τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀφοσιώθηκε ὁλοκληρωτικῶς στὴν ψαλτικὴ τέχνη. Διδάχθηκε ἐπιπλέον τὴν μουσικὴ ἀπὸ τοὺς παλαιοὺς σπουδαίους ψάλτες τοῦ Ὄρους: τὸν ἱεροδιάκονο π. Διονύσιο Φιρφιρῆ (μὲ τὸν ὁποῖο καὶ συνέψαλλε συχνά), τὸν ἱερομόναχο π. Γαβριὴλ Μακκαβό, καὶ τὸν π. Ἰωάννη τοῦ Κελλίου τοῦ Ῥαβδούχου.
Πρῶτος ψάλτης στὴν Μονὴ Δοχειαρίου καὶ μὲ πυκνὴ συμμετοχὴ (σήμερα ἀδιάλειπτη) στὶς Ἀγρυπνίες καὶ στὶς Πανηγύρεις τῶν Κελλιῶν καὶ τῶν Μοναστηριῶν.
Πρέπει νὰ θεωρηθεῖ ὡς ὁ σπουδαιότερος τῆς νεώτερης γενιᾶς τῶν Ἁγιορειτῶν πατέρων, μὲ πλούσιο φυσικὸ τάλαντο, γνώστης τοῦ παραδοσιακοῦ ψαλτικοῦ τρόπου, μὲ ὕφος ἐπίσης στιβαρὸ καὶ ἀρχαιοπρεπές, μελισματικό, ἔντεχνο καὶ ἠδύ.
(Ἐκ τῆς ἐκδόσεως: Μανόλης Κ. Χατζηγιακουμῆς (2001), Μνημεῖα Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς, Σῶμα Πρῶτο, Ὀκτάηχα Μέλη, σ.33, Κέντρον Ἐρευνῶν καὶ Ἐκδόσεων, Ἀθήνα).
* Πέραν τῶν ἐν τῷ Ἁγίῳ Ὄρει καθηκόντων του, εἶναι πνευματικὸς ἐξομολόγος πολλῶν λαϊκῶν, ἀτόμων καὶ οἰκογενειῶν, καθὼς καὶ μοναστικῶν ἀδελφοτήτων τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ, οἱ ὁποῖοι γεύονται τὰ πνευματικὰ νάματα ποὺ προσφέρει ἀφειδῶς μὲ τὶς πατρικὲς νουθεσίες του.



ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ (VIDEO)

Ψάχνοντας καμιά φορά μέσα στο διαδίκτυο βρίσκουμε ανθρώπους που εκτιμήσαμε και αγαπήσαμε Ένας από αυτούς είναι και ο συγχωριανός μας γιατρός ,καθηγητής καρδιολογίας Γιώργος Παπαζάχος στα παρακάτω video θα έχουμε την χαρά να ακούσουμε την φωνή του και τον ωραίο του λόγο Ο Γιώργος Παπαζάχος δεν είναι στην ζωή ζει όμως δίπλα μας γιατί μας έδωσε αγάπη και μας δίδαξε ήθος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αριθμός απόφασης: 25552/2010 Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης

ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Προσβολή προσωπικότητας μέσω του διαδικτύου σε ιστολόγιο (blog). Ανάρτηση υβριστικών και αναληθών σχολίων κατά της προσωπικότητας κάποιου προσώπου σε ιστολόγιο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις περί αδικοπραξιών και προσβολής της προσωπικότητας του ΑΚ και όχι οι διατάξεις περί ευθύνης του τύπου.